Cztery wystawy na Wydziale Sztuki

Za layout wystaw odpowiadał Mateusz Domeradzki, a za koordynację przestrzeni galeryjnych Michał Krawiec i Natalia Krawczyk. Natomiast same ekspozycje otworzył dziekan Wydziału Sztuki Bartosz Posacki - z udziałem autorów i autorek prac, czyli:

- Michałem Krawcem - wystawa SPACER
- Łukaszem Bugowskim - projekt video PLASTER
- Magdą Hlawacz - wystawa WOLNO
- Pauliną Ptaszyńską - wystawa SYSTEMY

Trzy pierwsze projekty artystyczne zostały zrealizowane w ramach środków ze stypendium Marszałka Województwa Opolskiego "Marszałkowskie Talenty".

Zachęcamy do odwiedzania wystaw w Galerii a4 przy ul. Wrocławskiej (SPACER) oraz Galerii M na Pasiece (WOLNO i SYSTEMY) w Opolu.


Fot. Aneta Pikuła, Julia Adamska oraz nadesłane przez Wydział Sztuki UO.


Paulina Ptaszyńska SYSTEMY

Systemy są zbiorami powiązanych ze sobą elementów, tworzących jednolitą całość i realizujących określone cele. Idea tworzenia wzorów i schematów we wszystkim, co nas otacza, zdominowała ludzkie myślenie. To, co nazwane i opisane, staje się nam bliższe i bardziej zrozumiałe.

 
W 1922 r. Międzynarodowa Unia Astronomiczna (International Astronomical Union – IAU) przyjęła współczesną listę 88 konstelacji. Ułatwiają one nawigację po nocnym niebie i prowadzenie obserwacji. Gwiazdy, z których składają się konstelacje, zazwyczaj nie są ze sobą w żaden sposób związane.

W moim projekcie odnoszę się do idei porządkowania zastanej rzeczywistości, a także staram się dostrzec kosmos w najdrobniejszych i najprostszych przedmiotach i miejscach. Pomimo, że układy odwzorowują położenie gwiazd widzianych na niebie, tworzę nowe wzory i zależności pomiędzy nimi, odkrywam hipotetyczne powiązania, możliwości oddziaływań, kataloguję je i grupuję. Stwarzam własne systemy, indywidualne sfery niebieskie.

Magdalena Hlawacz WOLNO
Cykl prac pod wspólnym tytułem WOLNO dotyczy hiperaktywności i bezwzględnej efektywności, które stanowią podstawowe zasady działania ludzi w epoce późnego kapitalizmu i są bezrefleksyjnie przyjmowane za pewnik, a nawet moralny imperatyw działalności człowieka.
Często zadaję sobie pytania o podstawowe wartości u podstaw neoliberalnego, globalnego porządku, w którym funkcjonujemy. Hiper nowoczesna tyrania chwili, absurdalna racjonalizacja pracy i naszego działania w ogóle, kompresja czasu i „społeczne przyspieszenie” definiują nasze życia. Jesteśmy hiper dostępni, żyjemy w rytm powiadomień, które przychodzą w pakiecie z konkretnymi oczekiwaniami, chociaż nikt wcale nie zamierza oczekiwać. Jesteśmy poddani ogromnej presji. Dyscyplinowani nerwowo (nie)dotrzymujemy deadline’ów.
Skupiam się na eksplorowaniu potencjału zwolnienia tempa pracy i życia, ukrytych ograniczeń i przymusów, które tę wolność nam odbierają, ale także wartości, dzięki którym wolno nam żyć wolno. Gdzieś zaczyna się, a gdzieś kończy nasza wolność, w tym wolność wyboru. A ja wolałabym wolniej.

Łukasz Bugowski PLASTER
Założenia projektu PLASTER – cykl działań performatywnych na pograniczu sztuk teatralnych i wizualnych wypływają z moich doświadczeń związanych z teatrem w czasie pandemii. Czas ten wymusił na aktorkach i aktorach inny tryb pracy i wiele teatralnych działań z desek teatrów zostało przeniesionych do prywatnych domów. Opolski Teatr Lalki i Aktora, w którym na co dzień pracuję, realizował wiele projektów pod wspólnym hasłem #zostańwdomu, bądź w Teatrze! Było to dla mnie zupełnie nowe doświadczenie, ale też otworzyło mi drogę do zacieśnienia współpracy z opolskimi artystkami i artystami wizualnymi, z którymi współpracowałem przy realizacji filmów wideo i graficznego opracowywania materiałów.

Przygotowałem serię etiud / performansów, w których wchodzę w interakcję z dziełem artystycznym z zakresu sztuk wizualnych. Pozwoliło to na współistnienie aktora i obiektu na równych prawach, a także kreowanie nowych relacji dzieła i widza. Istotne jest dla mnie uwzględnienie lokalnego środowiska artystycznego. Uczestnictwo opolskich artystek i artystów pozwoliło na zacieśnianie współpracy i wymianę doświadczeń.

Michał Krawiec SPACER
Metoda poszukiwania dowodów nierozwiązanych problemów społecznych, transpozycja śladów po gatunku ludzkim.

Wystawa Spacer – metoda poszukiwania dowodów nierozwiązanych problemów społecznych, transpozycja śladów po gatunku ludzkim jest obserwacją zjawisk i przemian, jakich dokonuje człowiek w otaczającym go środowisku. Nie jest to jednowątkowa opowieść, ale raczej wielopłaszczyznowe spojrzenie na nas, ludzi, jako na jeden z gatunków, umownie uznany, przez nas samych, za najwyżej rozwinięty. Zamieszkujemy – podobnie jak inne stworzenia – planetę Ziemię. Z perspektywy Wszechświata jest ona dość niewielka, stanowi jednak jedyne, do tej pory, znane miejsce o sprzyjających warunkach do życia.