I Międzynarodowe Grand Prix Młodych Badaczy Forthem za nami!

– Przygoda z udziałem w Grand Prix Młodych Badaczy to ten rodzaj aktywności, na którą decydujesz się z myślą: czemu nie! Potem dostarcza masy stresu, a na końcu okazuje się, że to była świetna decyzja – mówi Wiktoria Grabalska. – Warsztaty w Polsce pomogły mi w przygotowaniu do finału krajowego i poskutkowały zwycięstwem oraz biletem na międzynarodowy finał do Norwegii. Na miejscu rzeczywistość znów okazała się lepsza, niż przypuszczenia. Ludzie, których tam poznaliśmy byli wyjątkowi, a tematy ich wystąpień niezwykle inspirujące. Gospodarze ugościli nas bardzo ciepło. Cała produkcja zrealizowana była profesjonalnie i zrobiła na nas duże wrażenie.

– Cieszę się, że mogłem być częścią tego przedsięwzięcia – dodaje Robert Radziej. – Przystępowałem do niego z niepewnością, czy na tym etapie swojego doktoratu, na którym jestem, warto rzucać się na głęboką wodę w postaci zmagań z innymi młodymi badaczami, którzy są bardziej zaawansowani. Okazało się to strzałem w dziesiątkę, ponieważ pomogło mi jeszcze lepiej zrozumieć esencję moich badań. Słyszałem kiedyś sentencję Einsteina, że jeśli nie potrafisz czegoś prosto wyjaśnić, to znaczy że niewystarczająco to rozumiesz. Uważam, że trafia w sedno. Przyjęcie tej perspektywy przedstawienia badań nie na sympozjum naukowym przed specjalistami w swojej dziedzinie, ale w prostej formie przed szerszym gronem publiczności pozwala wyjść ze swojej „bańki” myślenia i lepiej zrozumieć istotę badań.

Międzynarodowy finał Grand Prix Młodych Badaczy Sojuszu Forthem zorganizowany został przez Universitetet Agder w Norwegii. Wzięli w nim udział zwycięzcy konkursów krajowych z sześciu uniwersytetów FORTHEM – młodzi badacze z Opola, Rygi, Moguncji, Jyväskylä, Agder oraz Dijon. Zmagania wygrała Houda Rafi z Université de Bourgogne we Francji.

Grand Prix Młodych Badaczy to konkurs, który odbywa się od lat na partnerskim dla UO Uniwersytecie w Agder. Dzięki współpracy w Sojuszu Forthem w tym roku finał tego konkursu miał charakter międzynarodowy. Jego celem jest popularyzacja osiągnięć i badań młodych naukowców. Każdy uczestnik wydarzenia ma tylko 4 minuty, by ciekawie i precyzyjnie zaprezentować swój projekt badawczy przed jury i publicznością. O zwycięstwie decyduje głosowanie jury i publiczności.

Wielki finał, zorganizowany właśnie przez Universitetet Agder, miał charakter międzynarodowego, telewizyjnego show. Był profesjonalną produkcją telewizyjną, rejestrowaną i streamowaną do wszystkich krajów Sojuszu, z których pochodzili uczestnicy wydarzenia. – To było imponujące przedsięwzięcie, przygotowane bardzo profesjonalnie, z dbałością o każdy detal, a przede wszystkim z dbałością o przyjacielską i twórczą atmosferę – podkreśla dr Katarzyna Kownacka z Uniwersytetu Opolskiego, która towarzyszyła opolskim finalistom. – Bardzo dziękujemy za to organizatorom i wszystkim drużynom, które wzięły udział w finale!

Na początku transmisji organizatorzy połączyli się online z każdym z krajów, z których pochodzili finaliści, z kibicującymi im ekipami uniwersytetów. W Opolu transmisja, zorganizowana przez dra Wojciecha Opiołę z Instytutu Nauk o Polityce i Administracji UO, odbyła się w Klubokawiarni OPO.

– Podsumowując, to były w sumie trzy bardzo intensywne dni prób i testowania poprawek po wskazówkach oraz emocjonujący finał – wspomina Wiktoria Grabalska. – Nie zabrakło też czasu na integrację i poznanie całej grupy. Stworzyliśmy atmosferę, w której nie czuliśmy, że to konkurs i zwycięzca może być jeden. Wspieraliśmy się, chwaliliśmy, dawaliśmy sobie rady i stresowaliśmy razem. Nie było ducha rywalizacji, raczej duch dobrej zabawy połączonej z nauką i networkingiem oraz chęcią zaprezentowania się w najlepszy sposób. Moje wystąpienie poszło w 120% tak, jak w drużynie zaplanowaliśmy i jestem dumna z tego, że się udało. Myślę, że to w znacznej mierze zasługa właśnie naszej zgranej drużyny „team Polska”, jaką stworzyliśmy z Robertem i dr. Katarzyną Kownacką, która jako mentor z UO nam towarzyszyła. Bez tego wsparcia moje wystąpienie nie udałoby się tak dobrze, a cały pobyt nie byłby tak udany. Jestem wdzięczna, że mogłam wziąć udział w tym projekcie, zajść daleko i poznać świetnych młodych badaczy. Być w takim gronie to zaszczyt i gdy już po finalne wszyscy razem staliśmy na scenie dziękując sobie i gratulując, raz jeszcze poczułam, że nie była to rywalizacja. Jedyny niedosyt jaki pozostał jest taki, że chciałabym znów spotkać poznaną grupę i wejść na scenę. Po komentarzach jury, które po raz kolejny opisywały Roberta i mnie jako urodzonych mówców, myślę, że oboje nie możemy się doczekać tego, gdzie ta przygoda dalej nas zabierze. Mam ogromną nadzieję, że tego typu projektów będzie więcej i także na UO staną się tradycją.

– FORTHEM Researcher Grand Prix to wydarzenie, które powinno na stałe zagościć w kalendarzu wydarzeń popularyzatorskich Sojuszu – dodaje Rober Radziej. – To inspirujący, rozwijający i tworzący potencjał wartościowego networkingu pomiędzy młodymi badaczami sojuszniczych uniwersytetów projekt. Myślę, że to również znakomity pomysł promocji uniwersytetu wśród nie tylko młodych osób, który pokazuje, otwiera i łączy świat akademicki z lokalną społecznością i pozwala na wyjście z mniejszych grup, w których funkcjonujemy, oraz lepsze zrozumienie perspektyw, problemów i opracowywanych rozwiązań. Jestem bardzo wdzięczny trenerom polskiego teamu za wskazówki dotyczące przygotowania wystąpień, zarówno w sferze prezencji, przejrzystości przemówienia i aspektów takich, jak dykcja. Możliwość współpracy z profesjonalistami w tych dziedzinach i podwyższenie kompetencji przemawiania publicznego jest dużym atutem tego wydarzenia. Natomiast doświadczenia przeżyte podczas finału GP w Norwegii są trudne do opisania. Przede wszystkim chyba wdzięczność za możliwość bycia częścią tego międzynarodowego doświadczenia. To, co mnie ujęło, to przede wszystkim wyjątkowa, przyjacielska atmosfera wśród uczestników oraz bardzo wysoki poziom obsługi technicznej tego show, który przerodził się w format mikro-eurowizji. Choć zwyciężczyni została ogłoszona jedna, to mogę śmiało przyznać, że tak naprawdę zwycięzcami są wszyscy uczestnicy. A największą nagrodą są zawarte znajomości i wspomnienia, które zostaną z nami znacznie dłużej, niż przewidywany jest koniec naszych badań.

Uniwersytet Opolski należy do sieci Uniwersytetów Europejskich i wchodzi w skład konsorcjum FORTHEM. Są w nim również Johannes Gutenberg Universität Mainz (Niemcy), Université de Bourgogne (Francja), Jyväskylän yliopisto (Finlandia), Università degli Studi di Palermo (Włochy), Latvijas Universitāte (Łotwa), Universitat de València (Hiszpania), Universitetet Agder (Norwegia) i Universitatea „Lucian Blaga" din Sibiu (Rumunia).