Zmarł o. prof. Wacław Hryniewicz OMI

Zdjęcie nagłówkowe otwierające podstronę: Zmarł o. prof. Wacław Hryniewicz OMI

26 maja 2020 r. w wieku 83 lat zmarł w Lublińcu o. prof. Wacław Hryniewicz OMI. 

Był profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, uczestnikiem dialogów międzywyznaniowych na forum światowym, krzewicielem myślenia otwartego na inność, tolerancyjnego, szukającego dróg pojednania Kościołów, narodów i kultur w integrującej się Europie. W polskim środowisku teologicznym i kościelnym nazywany „Teologiem nadziei”. Czerpiąc inspiracje z tradycji chrześcijaństwa wschodniego, zainicjował polemiczną dyskusję wokół idei „nadziei zbawienia dla wszystkich”.

W 2014 roku otrzymał godność doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego.

Wacław Hryniewicz OMI, ur. 23.07.1936 w Łomazach k. Białej Podlaskiej; 1960 święcenia kapłańskie w Zgromadzeniu Księży Oblatów; doktorat z teologii 1966; stypendium badawcze za granicą 1968-1970, Louvain/Leuven, Paryż, Londyn, Rzym; habilitacja 1974; prof. nadzw. 1984; prof. zw. 1992; 1975-1983 kierownik Sekcji Teologii Porównawczej i Ekumenicznej Wydziału Teologii KUL; 1983-2007 kierownik katedry teologii prawosławnej w Instytucie Ekumenicznym KUL; 1975-1978 redaktor naczelny „Zeszytów Naukowych KUL”; współtwórca Instytutu Ekumenicznego KUL (1983); 1983-1997 zastępca kierownika tegoż Instytutu, a od października 1997 do lutego 2005 dyrektor Instytutu. W latach 1979-1984 konsultor Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan w Watykanie; 1984-1994 członek Komisji Episkopatu ds. Ekumenizmu; 1980-2005 członek Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołem rzymskokatolickim i Kościołem prawosławnym; od 1988 członek European Society for Ecumenical Research „Societas Oecumenica”, od 1983 członek Towarzystwa Naukowego KUL oraz od 1992 Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie. Wykłady za granicą: Szwajcaria, Niemcy, Francja, Austria, Stany Zjednoczone, Belgia. Uczestniczył jako referent w licznych międzynarodowych konferencjach i sympozjach ekumenicznych. Organizator wielu sympozjów międzywyznaniowych i międzynarodowych w KUL. W latach 1998-2000 był członkiem zespołu, który przygotował tekst ekumenicznego dokumentu Charta Oecumenica. Wytyczne dla wzrastającej współpracy pomiędzy Kościołami w Europie, oficjalnie przyjętego 22 kwietnia 2001 r. w Strasburgu przez Przewodniczących Konferencji Kościołów Europejskich (Konferenz Europäischer Kirchen – KEK) oraz Rady Konferencji Biskupów Europy (Consilium Conferentiarum Episcoporum Europae ‑ CCEE).

Przez szereg lat członek „Advisory Board” czasopisma „Eastern Churches Journal” (Fairfax, Virginia, USA); członek zespołu miesięcznika „Znak”, Komitetu naukowego serii wydawniczej Teologia żywa Wydawnictwa ZNAK w Krakowie oraz Komitetu Konsultacyjnego wydawnictwa „Verbinum” Księży Werbistów w Warszawie. Stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego” i miesięcznika „Znak”.

Przez wiele lat prowadził badania naukowe nad chrześcijańską teologią paschalną, teologią nadziei, uniwersalizmem zbawienia, teologią staroruską i zagadnieniami ekumenicznymi. Przez publikacje za granicą i współpracę z ośrodkami ekumenicznymi dążył do partnerskiego kształtowania chrześcijańskiej myśli ekumenicznej.

Jego bibliografia liczy ponad 900 pozycji, w tym 40 książek (trzy w języku angielskim wydane w Waszyngtonie i dwie w języku ukraińskim we Lwowie); z liczby tej w językach obcych opublikował ponad 170 artykułów.

Wypromował 14 doktorów, którzy obecnie pracują naukowo w wielu ośrodkach uniwersyteckich, m.in. w Uniwersytecie Opolskim.

Nagrody i odznaczenia: im. księcia Konstantego Ostrogskiego, Białystok-Supraśl 1994; im. św. Brata Alberta, Warszawa 1994; im. Anny Kamieńskiej, Gdańsk 1994; im. Jana Długosza, Kraków 2004; Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Warszawa 2004; im. Ks. Józefa Tischnera, Kraków 2005; indywidualną II stopnia Rektora KUL za całokształt działalności naukowo-dydaktycznej 2005; indywidualną I stopnia Rektora KUL za całokształt działalności naukowo-dydaktycznej 2006; doktorat honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie (2009); Medal św. Jerzego, „Tygodnik Powszechny” 2010; medal 100-lecia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2018.

Materiał: ks. Piotr Jaskóła

2
2
3
4
.