Odeszła prof. Anna Starzec (1948 – 2018)

Z żalem informujemy, że 24 marca zmarła dr hab. Anna Starzec, prof. UO, wieloletni pracownik najpierw  Instytutu Filologii Polskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej, obecnie Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Opolskiego.

Studiowała polonistykę w opolskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej, którą ukończyła w 1971 r. Zawsze interesowało Ją językoznawstwo, zwłaszcza stylistyka, teoria tekstu, pragmatyka, kultura języka. Tytuł doktora nauk humanistycznych uzyskała w 1981 r. na Wydziale Filologiczno-Historycznym WSP na podstawie rozprawy Rozwój polskiej terminologii motoryzacyjnej (od początku do 1945 r.), a stopień doktora habilitowanego w 1999 r. na podstawie książki Współczesna polszczyzna popularnonaukowa. Stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Opolskiego zajmowała od 2006 r.

Profesor Anna Starzec opublikowała dwie książki oraz bardzo wiele artykułów, ważnych zwłaszcza dla stylistyki. Podkreślić należy Jej autorski wkład w prace zespołowe, między innymi spod Jej pióra wyszło opracowanie stylu naukowego (Przewodnik po stylistyce polskiej, pod red. S. Gajdy, Opole 1995) oraz stylu popularnonaukowego (Style współczesnej polszczyzny. Przewodnik po stylistyce polskiej, pod red. E. Malinowskiej, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków 2013).

W latach 2002-2008 była zastępcą dyrektora ds. dydaktyki Instytutu Filologii Polskiej. W latach 2002-2005 kierowała pracami Zakładu Stylistyki. W uznaniu działalności naukowej i dydaktycznej przyznano Jej w 2001 r. Srebrny Krzyż Zasługi RP, a w 2005 r. Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Profesor Anna Starzec należała do wielu towarzystw naukowych, m. in. była członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego (od 1975 r.),  Komisji Językoznawstwa Oddz. PAN w Katowicach (od 1984 r.), Opolskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1983 r.) oraz  Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego (1975-2000). Opolskie Koło TMJP zyskało w Niej świetnego organizatora odczytów naukowych, pełniła w nim kolejno funkcje sekretarza, skarbnika i prezesa.

Była cenionym i wymagającym dydaktykiem. Wypromowała bardzo wielu magistrów filologii polskiej. Prowadziła również kursy przygotowawcze dla cudzoziemców przy Instytucie Matematyki, Fizyki i Chemii Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu (1985-1991).

Kochała żeglarstwo (była jachtowym sternikiem morskim), przez 17 lat pracowała z młodzieżą szkolną w charakterze instruktora żeglarstwa ZHP. W ostatnich latach była bezgranicznie zakochana w swej jedynej wnuczce Agatce.

Cechowała Ją  pracowitość, rzetelność i obowiązkowość, a także ogromny takt, życzliwość i poczucie humoru. Żegnamy kobietę mądrą,  elegancką i pełną wewnętrznego  ciepła, interesującą się do końca swoich dni sprawami uczelni, w której pracowała ponad 40 lat.