PREAMBUŁA
Umiędzynarodowienie jest jednym z kluczowych wyzwań instytucji szkolnictwa wyższego. Działania oparte na strategicznym podejściu do kształtowania polityki międzynarodowej uczelni są szansą stałego rozwoju i miarą osiągnięcia sukcesu zarówno w skali kraju, jak i w wymiarze europejskim i światowym. Współpraca w środowisku międzynarodowym jest źródłem motywacji i inspiracji dla studentów i pracowników na ścieżce rozwoju osobistego, a docelowo także wyznacznikiem rozwoju instytucjonalnego. Głównym zadaniem tej strategii jest wskazanie priorytetowych działań w okresie jej obowiązywania, wynikających z przeprowadzonej diagnozy umiędzynarodowienia UO, zmierzających do wzmocnienia pozycji UO w wymiarze krajowym i zagranicznym oraz zapewnienia warunków wewnątrz uczelni do swobodnego rozwoju współpracy z otoczeniem międzynarodowym. Polityka w zakresie spraw międzynarodowych, obok polityki dydaktycznej, naukowej i finansowej stanowi jedną z czterech polityk rozwoju Uniwersytetu Opolskiego, zawartych w Strategii Rozwoju Uniwersytetu Opolskiego w latach 2021-2027. Niniejszy dokument jest rozwinięciem i uszczegółowieniem zapisów tej strategii w zakresie umiędzynarodowienia. Założenia dotyczące realizacji przedsięwzięć w ramach Programu Erasmus+ zostały szczegółowo opisane w Deklaracji Polityki Erasmusa na lata 2021-2027. Na potrzeby niniejszej strategii, mobilność międzynarodowa została przedstawiona jako narzędzie do pogłębienia i rozszerzenia działań dydaktycznych i naukowych oraz wzmocnienia wizerunku UO.
Warto podkreślić we wstępie, że umiędzynarodowienie uczelni nie jest celem samym w sobie. Niemniej jednak wdrożenie odpowiednich mechanizmów w sferze podejmowanych działań o charakterze międzynarodowym prowadzi do podniesienia poziomu badań i jakości kształcenia, co jest nadrzędnym celem każdej uczelni wyższej. Aby tak się stało, strategia internacjonalizacji powinna obejmować wszystkie obszary jej aktywności. Stąd też w dokumencie wiele uwagi zostało poświęconej pracownikom nieakademickim, tzn. w tym wypadku kadrze wspierającej działania międzynarodowe, jak również koncepcji „internacjonalizacji w domu”.
PRIORYTETY UE i MEN
Strategia umiędzynarodowienia UO w latach 2022-2027 wpisuje się w Politykę spójności Unii Europejskiej na lata 2021-2027 oraz Zintegrowaną Strategię Umiejętności 2030 Ministerstwa Edukacji Narodowej. W tej drugiej, wyznaczono m.in. następujące obszary oddziaływania:
W ramach tych obszarów wskazano kierunki działań, które są zbieżne z zadaniami wskazanymi w niniejszej strategii. Należą do nich m.in. wzmacnianie współpracy międzyuczelnianej na poziomie krajowym i międzynarodowym (w tym mobilności osób uczących się), wspieranie umiejętności cudzoziemców, rozwijanie krajowej i zagranicznej oferty i podnoszenie jakości praktyk i staży dla kadry zarządzającej w edukacji formalnej i kadry uczącej, upowszechnienie mobilności krajowej i międzynarodowej kadry zarządzającej i uczącej, wzmocnienie oferty doskonalenia w zakresie rozwijania umiejętności posługiwania się językiem obcym przez kadrę uczącą, rozwijanie umiejętności planowania projektów edukacyjnych, zarządzania projektami krajowymi i zagranicznymi oraz środkami finansowymi tych projektów,
upowszechnianie krajowych i międzynarodowych dobrych praktyk pracy dydaktycznej i wychowawczej.
Polityka spójności Unii Europejskiej na lata 2021-2027 obejmuje 5 celów:
W niniejszej strategii uwzględnione zostały priorytety Komisji Europejskiej w obszarze umiędzynarodowienia w postaci m.in. wzrostu znaczenia badań i innowacji oraz wykorzystania nowoczesnych technologii, wzmocnienia potencjału UO na rzecz nowoczesnej gospodarki, digitalizacji, włączenia społecznego, zrównoważonego rozwoju.
FORTHEM i FIT FORTHEM częścią transformacji instytucjonalnej UO
Od 2019 r. Uniwersytet Opolski jest członkiem sojuszu FORTHEM – prestiżowej sieci Uniwersytetów Europejskich zainicjowanej pilotażowo przez Komisję Europejską. Wspólnie z uniwersytetami z Mainz, Dijon, Walencji, Jyväskylä, Palermo i Rygi, a od 2021 r. także z Sibiu i Agder, UO współtworzy stałe wielostronne i europejskie środowisko współpracy. Rozwinięciem działań konsorcjum jest realizowany projekt badawczy FIT FORTHEM finansowany z programu Horyzont 2020. Przystąpienie do sojuszu stworzyło wiele możliwości, ale też zdeterminowało podjęcie wielu działań zmierzających do transformacji organizacyjnej Uniwersytetu Opolskiego na skutek umiędzynarodowienia.
Nowe możliwości współpracy w ramach sojuszu dają szansę na zaangażowanie się większej liczby pracowników akademickich i nieakademickich w umiędzynarodowienie. Jedną z inicjatyw sojuszu jest wdrażanie innowacyjnych mobilności, adresowanych do studentów, kadry badawczo-dydaktycznej oraz administracyjnej, które skutkować mają realizacją nowatorskich projektów akademickich, tworzeniem atrakcyjnych kierunków studiów międzynarodowych, wymianą praktyk dydaktycznych oraz administracyjnych. Zaplanowano także wzmocnienie i usystematyzowanie kontaktów z otoczeniem zewnętrznym uczelni w celu stworzenia trwałego środowiska współpracy z aktorami społecznymi, ekonomicznymi oraz regionalnymi wszystkich uczelni partnerskich FORTHEM. Będzie miało to przełożenie na realizację nowatorskich projektów obywatelskich oraz stworzenie możliwości atrakcyjnych praktyk i staży zagranicznych w tych regionach.
W kontekście współpracy naukowej, sojusz utworzył jak dotąd 7 laboratoriów FORTHEM, które zajmują się edukacją, badaniami i innowacjami w tematach, które odzwierciedlają wspólne obszary specjalizacji i mają kluczowe znaczenie społeczne. Rezultaty wypracowane przez zespoły funkcjonujące w ramach laboratoriów będą obejmować nowe materiały dydaktyczne online dla FORTHEM Digital Academy, nowe intensywne kursy, wspólne publikacje naukowe i raporty końcowe z projektów zaangażowania obywatelskiego. W ramach projektu FIT FORTHEM natomiast opracowane zostaną rekomendacje na temat internacjonalizacji badań na poziomie sojuszu FORTHEM w oparciu o zakresy badawcze, w których naukowcy sojuszu mają największy potencjał badawczy (strongholds). Działania te będą pomocne w budowaniu konsorcjów i aplikowaniu o środki z budżetu UE. Zaplanowano tu budowę wspólnych platform do łączenia zasobów i naukowców o tożsamych zainteresowaniach badawczych oraz umożliwienie dostępu do baz ekspertów i wspólnego ”virtual office”, gdzie naukowcy mogą konsultować propozycje umiędzynarodowienia swoich badań.
Członkostwo w sojuszu ugruntowało potrzebę dołączenia UO do międzynarodowych stowarzyszeń uczelni wyższych, konieczność pozycjonowania UO w międzynarodowych rankingach i podjęcie starań o pozyskanie instytucjonalnych i programowych certyfikatów i akredytacji międzynarodowych. Równolegle do tych działań, w odpowiedzi na priorytety UE zaplanowano prace nad Gender Equality Plan, Open Science Policy, Human Resources Strategy for Researchers (HRS4R) celem uzyskania HR Excellence in Research Award. Transformacja instytucjonalna UO w obszarze umiędzynarodowienia przy wsparciu FORTHEM i FIT FORTHEM zaplanowana jest do 2030 roku.
DIAGNOZA UMIĘDZYNARODOWIENIA UO
Definicja celów strategicznych oraz celów operacyjnych niniejszej strategii, jak również zakresu proponowanych działań zmierzających do wzrostu i efektywnego wykorzystania umiędzynarodowienia Uniwersytetu Opolskiego została poprzedzona analizą SWOT, co z kolei umożliwiło dokonanie diagnozy obecnego poziomu umiędzynarodowienia uczelni. W następstwie informacji zebranych z instytutów, wydziałów oraz jednostek administracyjnych obsługujących klienta wewnętrznego i zewnętrznego w zakresie umiędzynarodowienia, powstały dwie tabele definiujące silne i słabe strony oraz szanse i zagrożenia odpowiednio w obszarze umiędzynarodowienia dydaktyki oraz nauki i badań w Uniwersytecie Opolskim. Znaczna część tego materiału (szczególnie w zakresie szans) została ujęta w formie zadań przyporządkowanych do poszczególnych celów w sekcji poniżej.
Całościowa analiza zebranego ze wszystkich jednostek materiału wskazuje wielokrotnie na aspekty, które w rozumieniu przedstawicieli niektórych wydziałów czy instytutów zostały sklasyfikowane jako silne strony, podczas gdy te same aspekty ujęte zostały przez inne jednostki w stronach słabych. Taką prawidłowość można zauważyć m.in. w odniesieniu do kompetencji językowych wykładowców i naukowców UO oraz pracowników nieakademickich. Nie ulega wątpliwości, że każdy wydział i instytut dysponuje merytorycznie przygotowaną do działania w środowisku międzynarodowym kadrą dydaktyczną i naukową. Wymagana znajomość zagranicznej literatury, tworzenia publikacji i wystąpień konferencyjnych sprawia, że każda jednostka posiada bazową grupę nauczycieli akademickich i naukowców posługujących się językiem angielskim w stopniu umożliwiającym zarówno efektywne prowadzenie zajęć dla studentów zagranicznych, jak i badań międzynarodowych. Jednocześnie, pomimo wieloletniej współpracy samodzielnych i wysoko wykwalifikowanych pracowników UO z pracownikami partnerskich uczelni oraz jednostkami zagranicznymi (w tym współpracy w zespołach badawczych, badaniach porównawczych i projektach, których rezultaty wpisują się w europejski i ogólnoświatowy dorobek naukowy), wiele opinii wskazuje na zaangażowanie w tego typu przedsięwzięcia niewielkiej liczby tych samych osób i trudności w pozyskaniu nowych, zmotywowanych i kompetentnych w tej materii akademików. Warto zaznaczyć, że właściwe wykorzystanie rozbudowanej sieci kontaktów międzynarodowych wymaga strategii zawierania partnerstw opartej na projakościowych kryteriach. Dotyczy to także międzynarodowej współpracy naukowej, która wymaga stworzenia odpowiedniej strategii obejmującej uwspólnianie kierunków badawczych celem m.in. zminimalizowania obserwowanego rozdrobnienia prowadzonych badań. To z kolei wymaga większego zrozumienia przez pracowników UO potrzeby prowadzenia badań nie tylko w wymiarze krajowym, ale także międzynarodowym. Niewątpliwie, pokutuje tutaj brak tradycji i kultury tworzenia zespołów międzynarodowych i interdyscyplinarnych.
Braki kadrowe dotyczą także obszaru dydaktyki, gdzie obserwowany jest ciągły niedobór pracowników podejmujących się nauczania w języku angielskim, co powoduje dużą cyrkulację przedmiotów prowadzonych przez pracowników i niebezpieczeństwo w postaci braku ciągłości i spójności kształcenia na kierunkach. Jednocześnie, nadmierne obciążenie pracowników w sferze nauki i działań administracyjno organizacyjnych może mieć negatywny wpływ na rozwój projektów w międzynarodowej przestrzeni dydaktycznej. Z kolei próba rozwiązania tego problemu poprzez przypisanie pracowniom aktywnym naukowo działalności dydaktycznej jest zagrożeniem dla ich rozwoju naukowego. Pozyskiwanie obcokrajowców jako części kadry badawczo-dydaktycznej, a w pierwszym względzie rozpoznanie aktywności międzynarodowej pracowników i system motywacji premiujący tego typu aktywność wydają się być kluczowe, celem większego zaangażowania pracowników we współpracę międzynarodową.
W odniesieniu do pracowników nieakademickich, należy podkreślić, że funkcjonują już w strukturze UO zespoły (w ramach Biura Nauki i Obsługi Projektów oraz Biura Dydaktyki i Spraw Studenckich) zaangażowane odpowiednio w obsługę międzynarodowych mobilności oraz studentów obcokrajowców, podejmujących regularne studia na Uniwersytecie Opolskim. W przypadku tych jednostek, biegła znajomość nie tylko języka angielskiego, ale także innych języków obcych jest normą i jest wysoko oceniana w toku rekrutacji pracowników do tych zespołów. W ramach Biura Dydaktyki i Spraw Studenckich funkcjonuje punkt informacyjno-konsultacyjny pn. Welcome Center dla studentów i kadry naukowo-dydaktycznej z zagranicy. Obserwowany jest także wysoki poziom zadowolenia studentów wyjeżdżających w ramach Programu Erasmus+ z obsługi ich mobilności poparty wewnętrzną ewaluacją. Niemniej jednak, pomimo rosnącej znajomości języka angielskiego wśród pracowników administracyjnych w jednostkach innych niż te powołane wyłącznie do obsługi studentów i pracowników zagranicznych, bariera językowa wpływa negatywnie na jakość obsługi klienta zagranicznego, co determinuje podjęcie działań zaradczych w tym zakresie. Bariera ta skutkuje także ograniczoną dostępnością do standaryzowanych informacji, dokumentacji, regulaminów, procedur w języku angielskim istotnych zarówno dla aktualnych i potencjalnych studentów i pracowników uczelni oraz dla instytucji zewnętrznych zainteresowanych nawiązaniem współpracy o charakterze międzynarodowym.
Uniwersytet Opolski zajmuje wysoką pozycję wśród uczelni w Polsce w odniesieniu do liczby studentów obcokrajowców zestawionych z ogólną liczbą studentów. Studenci obcokrajowcy stanowią niemal 10% wszystkich studentów UO. Warte uwagi jest także wysokie zróżnicowanie studentów zagranicznych pod względem kraju ich pochodzenia. Reprezentują oni ponad 50 krajów zlokalizowanych na pięciu kontynentach. Największy odsetek stanowią kolejno studenci z Ukrainy, Nigerii, Białorusi, Chin, Kamerunu, Kazachstanu.
Zauważono, że tak duża różnorodność determinuje wprowadzenie strategicznego doboru kierunków rekrutacji. Pomocny może być tutaj udział reprezentantów UO w dobranych strategicznie zagranicznych targach edukacyjnych jak również współpraca z agencjami rekrutacyjnymi. Wykładowcy zaznaczają, że różnorodność grup zajęciowych na kierunkach anglojęzycznych, do których dołączają studenci wymian międzynarodowych determinuje wzrost aktywności oraz wyrównywanie kompetencji językowych poprzez interakcję w grupie. Równolegle, powoduje to duże wyzwania w postaci grup o mocno zróżnicowanym poziomie wiedzy językowej i nawyków uczenia się. Niemniej ważne są wyzwania w postaci zrozumienia potrzeb wynikających z różnic kulturowych zarówno przez pracowników akademickich jak i nieakademickich. Z punktu widzenia obsługi kandydatów obcokrajowców, tak duża różnorodność wymaga wdrożenia osobnej ścieżki rekrutacji dla zagranicznych kandydatów na studia. Dużym wyzwaniem są opóźnienia w uzyskiwaniu wiz, ale także wysoki odsetek kandydatów, którzy nie uzyskują wizy, co generuje opóźnienia w terminowym rozpoczęciu studiów oraz stwarza wyzwania dotyczące planowania grup zajęciowych i określania przydziałów czynności. Wiele jednostek sygnalizuje, że rosnąca liczba studentów obcokrajowców wymaga przystosowania do zmieniającej się rzeczywistości zarówno pod względem merytorycznego i technicznego wsparcia kadrowego, jak również dostępności do nowoczesnej infrastruktury, usług, narzędzi informatycznych i teleinformatycznych w obszarze edukacji i współpracy międzynarodowej.
Obecnie na Uniwersytecie Opolskim prowadzonych jest 9 programów kształcenia w języku angielskim, z czego 3 oferowane są na poziomie licencjackim, a pozostałe 6 stanowi ofertę anglojęzycznych programów studiów na poziomie magisterskim. Na szczególną uwagę zasługuje unikatowy w zakresie studiów europejskich program Europa Master, umożliwiający uzyskanie dyplomów magisterskich trzech uczelni: Uniwersytetu Opolskiego, Uniwersytetu Johannesa Gutenberga w Moguncji i Uniwersytetu Burgundzkiego w Dijon. To trójstronne porozumienie z uczelniami partnerskimi z Niemiec i Francji było punktem wyjścia do stworzenia sojuszu Uniwersytetów Europejskich FORTHEM. Pomimo znaczących osiągnięć w ostatnich latach w zakresie zwiększania oferty międzynarodowych programów studiów, należy w dalszym ciągu określać ofertę edukacyjną w języku angielskim dostępną na UO jako ograniczoną do wybranych dyscyplin. Dotyczy to także rozwijania programów wielodyplomowych oraz interdyscyplinarnych kierunków studiów z uwzględnieniem kształcenia praktycznego nie pomijając międzynarodowych wskazań dotyczących kwalifikacji absolwentów. Ponadto, stworzenie oferty studiów trzeciego stopnia w języku angielskim mogłoby być ważnym krokiem w umiędzynarodowieniu Szkoły Doktorskiej. Poprzez umiędzynarodowienie tej formy kształcenia słuchacze mieliby szansę na uzyskanie umiejętności niezbędnych do prowadzenia badań na poziomie europejskim/międzynarodowym, a UO może zyskać szansę na dopływ talentu z zagranicy. Szczególnym wyzwaniem jest umiędzynarodowienie kierunków eksperymentalnych, których atrakcyjność związana jest nieodzownie z ustawicznymi nakładami finansowymi na zakup sprzętu, aparatury i wyposażenie laboratoriów. To z kolei wiąże się z możliwością realizacji międzynarodowych badań z partnerami z renomowanych ośrodków. Rozwijanie i popularyzacja programów kształcenia w języku angielskim jest szansą na umiędzynarodowienie także z punktu widzenia poszerzenia oferty kursów dla studentów krótkoterminowych przyjeżdżających do UO głównie w ramach Programu Erasmus+. W ostatnich latach obserwowane jest utrzymujące się duże zainteresowanie realizacją wymian w ramach tego programu wśród studentów i pracowników, co skłania nie tylko do dalszej pracy nad procesem uznawalności mobilności tych dwóch grup, ale także do skoordynowanego wykorzystania tej skali na potrzeby promocji wydziałów/uczelni i osiągania celów wizerunkowych i strategicznych. W odniesieniu do mobilności pracowników, w dalszym ciągu niewykorzystanym wydaje się być potencjał konwersji mobilności w ramach Programu Erasmus+ na dalszą współpracę dydaktyczną i naukową z partnerami zagranicznymi. Zaangażowanie pracowników w organizację i udział w międzynarodowych konferencjach naukowych, sympozjach, wystawach i plenerach artystycznych zestawione zostało z niewielką liczbą odwiedzających UO naukowców zagranicznych w ramach wykładów gościnnych i szkoleń specjalistycznych.
Chociaż Uniwersytet Opolski nie należy do wiodących ośrodków badawczych w Polsce, wielu nauczycieli akademickich należy do krajowych i międzynarodowych towarzystw naukowych, co m.in. przyczynia się do rozpoznawalności UO na arenie międzynarodowej. Dorobek naukowy wielu pracowników opiera się na publikacjach w języku angielskim w czasopismach o zasięgu międzynarodowym i wysokich współczynnikach oddziaływania (IF). Doświadczenie części pracowników w pisaniu i recenzowaniu wniosków grantowych w języku angielskim, w kierowaniu zespołami badawczymi z udziałem zagranicznych badaczy, w prowadzeniu anglojęzycznych czasopism i recenzowaniu dla nich sprawia, że potencjał naukowy uczelni na arenie międzynarodowej jest znaczący. Ograniczeniem dla rozwoju naukowego uczelni są utrudnienia formalno-prawne w zatrudnianiu zagranicznych specjalistów-badaczy i sygnalizowany niewystarczający poziom finansowania badań naukowych, w szczególności badań w naukach eksperymentalnych. Bardziej intensywne starania o środki krajowe i zewnętrzne na realizację projektów o charakterze międzynarodowym (w tym w szczególności o charakterze konsorcyjnym zarówno w roli lidera i partnera) są szansą na częściowe zniwelowanie tych deficytów, jednak bez wewnętrznych programów wsparcia finansowego, spełnienie tej potrzeby wydaje się być niemożliwe. Dotyczy to zarówno wczesnego etapu opracowywania projektów i budowania sieci badawczych, jak również zapewnienia ciągłości realizacji zadań w projektach (także dydaktycznych) po ich zakończeniu. Ponadto, sygnalizowana jest potrzeba podjęcia działań skutecznie promujących osiągnięcia naukowe, ofertę i potencjał badawczy uczelni oraz bieżące wyniki badań.
Potencjał UO do współpracy międzynarodowej ujawnia się także w funkcjonowaniu Europejskiego Centrum Paleontologii Uniwersytetu Opolskiego oraz dysponowaniu własną stacją paleontologiczną. Dużym atutem jest niewątpliwie istnienie na UO jedynej w Polsce katedry prawniczej UNESCO. Ponadto, niewielkie rozmiary Opola, miasta o charakterze kompaktowym sprzyjają szybkiej aklimatyzacji. Niejednokrotnie potwierdzali to zarówno krótkoterminowi, jak i regularni studenci zagraniczni. Na uwagę zasługuje także sprawne
skomunikowanie z większymi ośrodkami miejskimi w Polsce i za granicą. Wśród zagrożeń zdefiniowano w tym miejscu dużą konkurencję w pozyskiwaniu kandydatów na studia względem większych i bardziej atrakcyjnych ośrodków akademickich w ościennych województwach. Konkurencyjność uczelni sąsiadujących województw o większej renomie i rozpoznawalności międzynarodowej dotyczy także sfery naukowej. Stwarza zagrożenie w postaci odpływu uznanych badaczy do innych ośrodków akademickich, w poszukiwaniu bardziej atrakcyjnych możliwości prowadzenia badań, wyższego wynagrodzenia i lepszego zaplecza infrastrukturalnego. Dużym atutem uczelni jest obecność na Wydziale Filologicznym ośrodka egzaminacyjnego umożliwiającego podejście do certyfikowanych egzaminów poświadczających znajomość języka polskiego i angielskiego jako obcego. UO nie dysponuje jednak wewnętrznym systemem nauczania i finansowania kursów języka polskiego, co z uwagi na duże zapotrzebowanie zarówno wśród studentów, jak i osób z zewnątrz mogłoby znacząco wzbogacić ofertę uczelni.
Reasumując, wiele informacji podanych w opracowanych przez wydziały, instytuty i jednostki administracyjne analizach wskazuje na tożsame deficyty zarówno w obszarze dydaktyki, nauki i administracji. Dotyczy to chociażby bariery językowej czy braków kadrowych, które w każdym z tych obszarów ograniczają potencjał uczelni do współpracy międzynarodowej. Taka obserwacja skłania do zdefiniowania celów i zadań w niniejszej strategii w ujęciu przekrojowym skupiając się na dwóch głównych celach strategicznych jakimi są: „Wzrost międzynarodowej widoczności Uniwersytetu Opolskiego” realizowany równolegle poprzez „Rozwój potencjału, infrastruktury, komunikacji i współpracy wewnątrz uczelni w celu podniesienia jakości umiędzynarodowienia”.
|
Cele szczegółowe |
Zakres działań |
|
1.1. Uwiarygodnienie UO jako instytucjonalnego partnera badawczego oraz atrakcyjnego miejsca studiowania |
– podjęcie starań o dołączenie do międzynarodowych stowarzyszeń uczelni wyższych (m.in. European University Association) – pozyskanie certyfikatów i akredytacji międzynarodowych – pozycjonowanie UO w krajowych i międzynarodowych rankingach uczelni wyższych (poprzedzone krytyczną analizą), w tym w rankingach uwzględniających umiędzynarodowienie jako kryterium ogólnej oceny (tj. m.in. Times Higher Education, Ranking QS, Ranking Szkół Wyższych Fundacji Edukacyjnej Perspektywy) – udział w zagranicznych targach edukacyjnych i innych wydarzeniach promocyjnych w celu prezentowania potencjału UO i skuteczniejszego konkurowania o najzdolniejszych kandydatów – stworzenie Gender Equality Plan na UO jako wymogu formalnego przy wnioskowaniu o granty z programu Horyzont Europa – stworzenie Open Science Policy na UO jako jednej z priorytetowych polityk Komisji Europejskiej – wdrożenie Human Resources Strategy for Researchers (HRS4R) i uzyskanie HR Excellence in Research Award |
|
1.2. Wzmacnianie wizerunku Uniwersytetu Opolskiego jako instytucji otwartej, przyjaznej i sprzyjającej studentom i pracownikom zagranicznym |
– spójna międzynarodowa promocja i marketing skierowane zarówno do zagranicznych instytucji partnerskich jak i kandydatów na studia, w tym materiały informacyjne o wysokim poziomie językowym i wizualnym dot. oferty studiowania w UO dla zagranicznych studentów krótkoterminowych oraz regularnych studentów obcokrajowców opracowane w porozumieniu z Wydziałami oferującymi anglojęzyczne programy studiów oraz Biurem Marketingu i Public Relations UO – pozyskiwanie zewnętrznych środków na realizację projektów skierowanych na wzmacnianie wizerunku UO (m.in. projekty typu „Welcome to Poland” w ramach NAWA) – wdrożenie modelu współpracy z agencjami rekrutacyjnymi w oparciu o przejrzyste zasady współpracy w celu pozyskiwania najlepszych kandydatów na studia – analiza zależności pomiędzy najchętniej wybieranymi przez obcokrajowców kierunkami studiów a krajem pochodzenia kandydata w skali UO i intensyfikacja adekwatnych działań marketingowych w tym zakresie – efektywne wykorzystanie kanałów przekazu promocyjnego (strony internetowe, media społecznościowe) do komunikowania podejmowanych działań o charakterze międzynarodowym – realizacja programów wspierających kształcenie studentów (np. Solidarni z Białorusią, program Kalinowskiego, program Banacha) – zwiększenie świadomości studentów i pracowników realizujących mobilności w ramach Programu Erasmus+ na temat ich roli w budowaniu wizerunku UO za granicą i w następstwie wykorzystanie tych mobilności do celów promocyjnych UO (instrukcja oraz wyposażenie stypendysty w materiały promocyjne i informacyjne) – ciągłe polepszanie warunków realizowanej mobilności krótkoterminowej studentów zagranicznych na studiach licencjackich celem pozyskiwania kandydatów na pełne cykle kształcenia na studiach magisterskich – wykorzystanie wysokiej jakości obsługi jako narzędzia promocji – rola absolwentów/stypendystów jako ambasadorów UO będących źródłem wiedzy i inspiracji dla potencjalnych kandydatów – doskonalenie stron internetowych wydziałów (w pierwszym rzędzie realizujących międzynarodowe programy studiów) w języku angielskim i powstanie podstron kierunków w językach obcych – stworzenie systemu zachęt dla zagranicznych kandydatów na studia w postaci programów wsparcia tj. stypendiów, dodatków akomodacyjnych – monitoring i zapewnienie dwujęzycznych informacji w systemie USOS nt. przedmiotów pod kątem kryteriów opartych o zalecenia zawarte w Przewodniku dla użytkowników systemu ECTS – monitoring i udoskonalenie dwujęzyczności systemu rekrutacji – dążenie do wdrażania systemów i narzędzi informatycznych przyjaznych dla obcokrajowców – cyfryzacja procesów obsługi studentów i pracowników w zakresie działań międzynarodowych – udoskonalenie obecnego katalogu kursów dla studentów krótkoterminowych tak, aby był czytelny i przez to łatwy w użyciu dla studentów i uczelni partnerskich – stworzenie anglojęzycznych procedur dotyczących obsługi i wsparcia studentów i pracowników niepełnosprawnych – promocja dostępności Centrum Wsparcia Psychologiczno-Terapeutycznego UO dla studentów i pracowników obcokrajowców – eksploracja i upowszechnianie informacji nt. możliwości korzystania z opieki medycznej i psychologicznej w j. angielskim na terenie Opola w celu zapewnienia równego dostępu do ww. opieki dla studentów cudzoziemców – wdrożenie inicjatywy Komisji Europejskiej EWP – Erasmus Without Paper jako element szerszej inicjatywy, mającej na celu doprowadzenie do posługiwania się Europejską Kartą Studenta (European Student Card Initiative) – stałe wsparcie techniczne i utrzymanie narzędzi informatycznych służących do elektronicznej wymiany danych pomiędzy uczelniami na poziomie międzynarodowym (Emrex, sieć EWP, e-learning) |
|
1.3. Wzmacnianie wizerunku Uniwersytetu Opolskiego jako instytucji otwartej, o wysokim potencjalne do współpracy międzynarodowej |
– organizacja wydarzeń sprzyjających umiędzynarodowieniu tj. Erasmus+ Days, kontynuacja organizacji Central European International Week, Summer School, Szkoła letnia języka polskiego – promocja działań UO wśród partnerów: Newsletter “uni opole international” rozsyłany do uczelni partnerskich w celu podtrzymania już istniejących partnerstw (organizacja tygodnia międzynarodowego, szkoły letnie, organizacja konferencji o charakterze międzynarodowym itp.) – podjęcie działań promujących specjalistyczny sprzęt, pracownie, centra na wyposażeniu jednostek jako potencjału do współpracy międzynarodowej poprzedzone opracowaniem polityki udostępniania zasobów i infrastruktury UO dostępnej także w języku angielskim – rewizja/stworzenie dokumentacji w postaci zarządzeń/regulaminów/procedur itp. dostępnych w języku angielskim dla instytucji zewnętrznych celem nawiązania współpracy o charakterze międzynarodowym – podjęcie działań promujących funkcjonowanie Europejskiego Centrum Paleontologii Uniwersytetu Opolskiego oraz Stacji Paleontologicznej Uniwersytetu Opolskiego w Krasiejowie jako potencjału do współpracy międzynarodowej – podjęcie działań promujących istnienie jedynej w Polsce prawniczej katedry UNESCO specjalizującej się w prawie dóbr kultury; logo UNESCO Chair jako mocny znak towarowy ułatwiający networking – promocja osiągnięć naukowych, wyników badań, potencjału badawczego, oferty naukowej UO poprzez:
|
|
1.4. Podniesienie widoczności i cytowalności badań naukowych |
– mobilizowanie pracowników, zwłaszcza nie wyróżniających się dotychczas w zakresie prowadzenia badań o charakterze międzynarodowym do publikowania w czasopismach o uznanej renomie międzynarodowej (wiodące w obszarze) ze szczególnym uwzględnieniem publikowania w zespołach międzynarodowych co zwiększa prestiż i wagę publikacji – rozszerzanie współpracy z ośrodkami zagranicznymi z uwzględnieniem specyfiki i potencjału badań prowadzonych w Instytutach jako szansa na wysokiej jakości publikacje o znaczeniu międzynarodowym – współpraca z rozpoznawalnymi ośrodkami o dużej renomie, które na podstawie umów z wydawcami publikują w trybie otwartego dostępu open Access – zwiększenie znaczenia międzynarodowych czasopism UO poprzez działania zmierzające do indeksowania przez międzynarodowe bazy danych – publikowanie wybranych prac w uznanych zagranicznych wydawnictwach |
|
1.5. Budowanie partnerstwa i współpracy z biznesem, jednostkami samorządu terytorialnego oraz instytucjami otoczenia biznesu |
– realizacja międzynarodowych projektów w połączonych obszarach edukacji, badań i biznesu – rozwinięcie współpracy z Urzędem Miasta i Urzędem Marszałkowskim celem wykorzystania doświadczenia UO w integracji cudzoziemców w skali miasta i regionu oraz umiędzynarodowienia UO jako atutu w promocji miasta i regionu (międzynarodowi studenci i kadra mogą wesprzeć nowe inwestycje zagraniczne) – eksploracja możliwości prowadzenia współpracy instytucjonalnej o charakterze międzynarodowym z samorządem terytorialnym, lokalnymi firmami, instytucjami i strukturami oraz stworzenie sieci kontaktów zagranicznych i wsparcia organizacyjno finansowego – stworzenie narzędzi instytucjonalnych do integracji nauk społecznych i humanistycznych (SSH) z reprezentacją nauk ścisłych, organizacji gospodarczych, podmiotów biznesowych zgodnie z ideą zrównoważonego rozwoju – wykorzystanie obecności Akademickiego Centrum Karier w ramach Uniwersyteckiego Centrum Transferu Wiedzy i Technologii oraz Akademickiego Inkubatora Przedsiębiorczości w ramach Biura Nauki i Obsługi Projektów celem realizacji następujących zadań w obszarze umiędzynarodowienia:
– komercjalizacja osiągnięć w obszarze międzynarodowych badań i publikacji we współpracy z Uniwersyteckim Centrum Transferu Wiedzy i Technologii – wsparcie badaczy zainteresowanych realizacją projektów badawczo -rozwojowych oraz komercyjnych inicjatyw w poszukiwaniu zagranicznych i krajowych partnerów do projektów, w tym również przygotowanie umów, porozumień o współpracy – realizacja badań zleconych na rzecz podmiotów międzynarodowych – przygotowanie oferty badań zleconych w języku angielskim |
|
Cele szczegółowe |
Wstępny zakres działań |
|
2.1. Optymalizacja zarządzania umiędzynarodowieniem w Uniwersytecie Opolskim |
– porównanie procesów i praktyk stosowanych w Uniwersytecie Opolskim w kontekście obsługi umiędzynarodowienia ze stosowanymi przez wiodące w tym zakresie instytucje w Polsce i za granicą (tzw. benchmarking) – czerpanie z wiedzy i doświadczenia osób/jednostek już zaangażowanych w umiędzynarodowienie w ramach zasobów własnych i powielanie dobrych praktyk w innych jednostkach – udział UO w projektach, których celem jest poznanie dostępnych modeli zarządzania internacjonalizacją, wypracowanie nowych w oparciu o istniejące, dzielenie się dobrymi praktykami w tym zakresie, wykorzystanie wiedzy ekspertów zewnętrznych doświadczonych w obszarze – stworzenie projakościowych kryteriów zawiązywania umów bilateralnych z partnerami zagranicznymi oraz kryteriów do współpracy dydaktycznej i naukowej i do wyboru aktywności międzynarodowych z ośrodkami naukowymi/uczelniami/instytucjami – wyznaczenie strategicznych partnerów do współpracy w oparciu o dotychczasowe doświadczenia w realizacji wspólnych projektów oraz w oparciu o rozeznanie potencjału współpracy z nowymi partnerami – przyporządkowanie funkcji sprawozdawczej w obszarze działań międzynarodowych jednej jednostce celem zcentralizowanego gromadzenia danych o współpracy międzynarodowej – powołanie osoby/osób/jednostki odpowiedzialnej za monitorowanie skuteczności wdrażania polityki umiędzynarodowienia poprzez okresową ocenę stanu jej realizacji oraz reagowanie i dostosowywanie się do zmieniającej się rzeczywistości – stały monitoring udziału wydatków na internacjonalizację i przychodów z internacjonalizacji w budżecie UO jak również dążenie do ciągłego wzrostu w tych dwóch obszarach – wypracowanie mechanizmów tworzenia międzynarodowych kontaktów i zespołów badawczych (m.in. mobilność pracowników w ramach Programu Erasmus+, organizacja i udział w konferencjach i seminariach międzynarodowych mające potencjał konwersji na podejmowanie dalszych inicjatyw współpracy i docelowo liczbę realizowanych międzynarodowych projektów i publikacji ze współautorami z zagranicznych uczelni) |
|
2.2. Poprawa komunikacji związanej z obsługą i stopniem umiędzynarodowienia |
– powołanie osoby/zespołu osób będących tzw. pierwszym kontaktem dla klientów z zagranicy celem właściwej kanalizacji i rozpowszechniania informacji o charakterze potencjalnej współpracy do odpowiednich Biur/koordynatorów ds. współpracy międzynarodowej na wydziałach/w instytutach (m.in. informacje o ofertach grantowych, projektach w konsorcjach, informacja o konferencjach międzynarodowych itd.) – stworzenie kanału komunikacji wewnątrz UO dla informacji docierających z zewnątrz związanych z umiędzynarodowieniem – powołanie koordynatorów ds. współpracy międzynarodowej na wydziałach/w instytutach celem identyfikacji obszarów działań na rzecz zainteresowanych osób – informowanie pracowników akademickich i nieakademickich o realizowanej strategii umiędzynarodowienia i wynikających z niej działań |
|
2.3. Wzmocnienie potencjału kadry dydaktycznej i naukowej Uniwersytetu Opolskiego do współpracy międzynarodowej |
– pozyskiwanie wykładowców i badaczy obcokrajowców w ramach długoterminowych umów o pracę jak również wykładów gościnnych i szkoleń specjalistycznych – organizacja/dofinansowanie kursów i szkoleń z języka angielskiego dla pracowników dydaktycznych i badawczych UO celem rozwijania kompetencji językowych oraz ich certyfikowania – wprowadzenie systemu uznania aktywności międzynarodowej celem zmotywowania pracowników do zaangażowania w umiędzynarodowienie – modyfikacja systemu gratyfikacji finansowej dla osób prowadzących zajęcia w języku angielskim dla studentów krótkoterminowych (także jako zachęta do podnoszenia kompetencji językowych i dydaktycznych przez pracowników UO) – stworzenie programu motywacyjnego dla pracowników aplikujących o granty o znaczeniu międzynarodowym (system zachęt); pracownik jako wnioskodawca staje się beneficjentem przedsięwzięć naukowych, artystycznych i projektów badawczych finansowanych ze źródeł zewnętrznych |
|
2.4. Rozwój instytucjonalnego systemu wsparcia działalności międzynarodowej poprzez realizację projektów |
– cykliczna, dostosowana do bieżących potrzeb i reguł konkursowych weryfikacja efektywności funkcjonowania procesów zawartych w przewodniku Biura Nauki i Obsługi Projektów pn. „Zasady przygotowania, prowadzenia i rozliczenia projektów realizowanych w Uniwersytecie Opolskim” – stworzenie wewnętrznych kryteriów oceny wniosków projektowych zbieżnych z celami strategii rozwoju i strategii umiędzynarodowienia UO jako forma strategicznego podejścia do doboru projektów realizowanych w UO, w tym ocena zasadności wnioskowania pod kątem zasobów uczelni i potencjału wykonalności – wspieranie pracowników przez Zespół ds. standaryzacji i przygotowania projektów oraz Zespół ds. realizacji i rozliczeń projektów w ramach Biura Nauki i Obsługi Projektów w aplikowaniu i realizacji projektów prowadzonych na UO; koncentracja na wnioskowanie o środki zewnętrzne w projektach międzynarodowych o charakterze konsorcyjnym zarówno w roli lidera jak i partnera – poszukiwanie informacji o możliwościach pozyskiwania dofinansowania ze źródeł zewnętrznych w ramach aktualnych wniosków konkursowych, w tym:
– stworzenie systemu informowania naukowców o innych grupach badawczych w UO o podobnych zainteresowaniach celem uwspólnienia kierunków badawczych i zwiększenia interdyscyplinarności prowadzonych badań międzynarodowych zgodnie z ideą zapewnienia zrównoważonego rozwoju społeczności akademickiej – zachęcanie młodych pracowników naukowych do odbywania długoterminowych staży podoktorskich w renomowanych ośrodkach naukowych – stworzenie wewnętrznego systemu finansowania wspierającego budowanie międzynarodowych sieci badawczych i tzw. seed funding – nawiązywania współpracy potrzebnej do opracowywania wniosków grantowych i wspólnych badań międzynarodowych na wczesnym etapie projektu – rozpowszechnianie newslettera w oparciu o uzyskane informacje dot. wnioskowania w poszczególnych konkursach oraz stworzenie ścieżki efektywnego przekazywania tych informacji celem dotarcia do potencjalnie zainteresowanych wnioskowaniem osób (m.in. organizacja spotkań informacyjnych w instytutach UO dot. ogłaszanych konkursów) – zapewnienie obsługi prawnej w języku angielskim |
|
2.5. Zwiększenie oferty studiowania dla studentów zagranicznych |
– zwiększenie liczby kierunków studiów prowadzonych w języku angielskim (w tym interdyscyplinarnych oraz z uwzględnieniem kształcenia praktycznego) względem ogólnej liczby proponowanych kierunków na UO – oferta zgodna z międzynarodowymi trendami i oczekiwaniami kandydatów na studia – strategiczne podejście do tworzenia międzynarodowych programów studiów poprzez m.in. dostrzeżenie zależności pomiędzy najchętniej wybieranymi przez obcokrajowców kierunkami studiów a krajem pochodzenia kandydata w skali kraju – wzbogacenie oferty kursów anglojęzycznych dla studentów krótkoterminowych (w tym Programu Erasmus+) z uwzględnieniem przedmiotów podstawowych i kierunkowych w ramach dostępnych programów kształcenia jako podstawa do uruchomienia kolejnych anglojęzycznych programów studiów – utrzymanie kursów zmiennych prowadzonych w języku angielskim jako obowiązkowego komponentu kształcenia w ramach programów studiów dla studentów lokalnych (m.in. jako dodatkowej oferty dla zagranicznych studentów krótkoterminowych) – organizacja płatnego kursu przygotowawczego pn. English Preparatory Course, który umożliwi odpowiednie przygotowanie językowe kandydatom na międzynarodowe programy studiów – opracowanie programu kształcenia doktorantów po angielsku oraz umiędzynarodowienie Szkoły Doktorskiej UO m.in. poprzez dołączenie do doctoral networks (np. Marie Sklodowska Curie Actions) – rozwijanie ofert kształcenia związanych z podwójnym dyplomowaniem/ wielodyplomowych (w ramach zasobów własnych oraz z dofinansowaniem ze źródeł zewnętrznych) |
|
2.6. Usprawnienie procesu rekrutacji kandydatów obcokrajowców na studia |
– zdefiniowanie priorytetów rekrutacyjnych (obszary geograficzne, profile studentów) z uwzględnieniem wielokulturowości środowiskowej – opracowanie osobnej ścieżki rekrutacji kandydatów zagranicznych – uruchomienie osobnej linii telefonicznej dla kandydatów na studia – wsparcie osobowe dla Zespołu ds. Studentów Zagranicznych Biura Dydaktyki i Spraw Studenckich w okresie rekrutacji |
|
2.7. Doskonalenie jakości kształcenia w środowisku międzynarodowym |
– wskazanie koncepcji i celów kształcenia na danym kierunku w aspekcie umiędzynarodowienia; określenie korzyści zarówno dla UO jak i studentów-odbiorców osiągniętych poprzez umiędzynarodowienie procesu kształcenia na danym kierunku – rekomendowanie przez pracowników wydziałów realizujących międzynarodowe programy studiów, będących ekspertami międzynarodowych stowarzyszeń i gremiów kierunków rozwoju Wydziałów i zmian w programach kształcenia – przygotowywanie programów studiów w oparciu o wzorce uwzględniające międzynarodowe kierunkowe wskazania dotyczące kwalifikacji absolwentów danego kierunku – prowadzenie okresowych ocen stopnia umiędzynarodowienia kształcenia i działań intensyfikujących stopień umiędzynarodowienia na kierunku – prowadzenie systemowej ewaluacji wewnętrznej i zewnętrznej (audyt wewnętrzny prowadzony przez Wydziałowy Zespół ds. Oceny Jakości Kształcenia, audyt zewnętrzny – prowadzony przez Polską Komisję Akredytacyjną) na międzynarodowym programach studiów – monitorowanie kompetencji językowych kadry dydaktycznej m.in. poprzez prowadzenie okresowej oceny tych kompetencji w ramach okresowej kontroli jakości prowadzenia zajęć dydaktycznych |
|
2.8. Zwiększenie uznawalności zagranicznych mobilności studentów i pracowników |
– doskonalenie systemu uznawalności mobilności studentów i pracowników zrealizowanych za granicą – umiędzynarodowienie programów studiów poprzez wprowadzenie tzw. „okien mobilnościowych” na etapie tworzenia programu – umiędzynarodowienie polskich programów studiów poprzez zwiększenie liczby praktyk zagranicznych uznanych w poczet obowiązkowych praktyk w toku realizacji studiów – wypracowanie procedury uznawania pojedynczych przedmiotów realizowanych zdalnie w uczelni partnerskiej w ramach wirtualnej akademii sojuszu FORTHEM |
|
2.9. Rozwijanie infrastruktury UO pod kątem współpracy międzynarodowej, w tym infrastruktury cyfrowej połączonej z wykorzystaniem nowych technologii |
– zapewnienie dostępu do nowoczesnych usług, infrastruktury i narzędzi informatycznych/ teleinformatycznych dla studentów i pracowników w obszarze edukacji i współpracy międzynarodowej – unowocześnianie infrastruktury informatycznej systemu biblioteczno-informacyjnego UO – rozwój zasobów bibliotecznych (w tym elektronicznych pełnotekstowych baz danych zawierających publikacje naukowe z zakresu wielu dyscyplin) w języku angielskim – promocja w językach obcych oferty naukowych baz danych zagranicznych wydawców dostępnych zarówno w sieci UO, jak i poza nią dla studentów i pracowników UO – zapewnienie wysokiej jakości aparatury badawczej i wyposażenia laboratoriów niezbędnych do umiędzynarodowienia badań i kształcenia na kierunkach eksperymentalnych – unowocześnienie bazy noclegowej i zaplecza socjalno-bytowego studentów i pracowników zagranicznych – rewizja dostępności i zapewnienie wystarczającej liczby sal dydaktycznych i gabinetów na wydziałach na których obserwowany jest wzrost liczby studentów zagranicznych – wykorzystanie platform e-learningowych sprzyjających otwarciu się na krótkoterminowych studentów zagranicznych – szkolenia dla pracowników nauki w zakresie użycia nowoczesnych technologii komunikacji naukowej o charakterze międzynarodowym – wykorzystanie nowoczesnych mediów (np. mobilna aplikacja w kilku językach) w celu ułatwienia lokalizacji i uzyskania podstawowych informacji o Wydziałach i poszczególnych jednostkach UO |
|
2.10. Realizacja koncepcji „Internationalization at home” umożliwiającej kontakt ze środowiskiem międzynarodowym studentom i pracownikom, którzy nie uczestniczą w mobilności |
– kontynuacja spotkań pn. „Introducing cultures” polegających na przybliżeniu kultury, tradycji, lokalnych potraw przez studentów z danego kraju skierowana do wszystkich studentów i pracowników UO oraz lokalnej społeczności – stworzenie platformy do dzielenia się wiedzą, osiągnięciami i doświadczeniami przez pracowników, którzy zajmują się internacjonalizacją na co dzień z pozostałymi pracownikami celem wzrostu ich świadomości w kontekście zalet i szans na rozwój, ale też trudności i wyzwań z tym związanych – angażowanie w przyjmowanie pracowników zagranicznych przyjeżdżających w celu realizacji szkoleń w ramach Programu Erasmus+ większej liczby jednostek organizacji administracji celem umożliwienia wymiany wzajemnych doświadczeń w kontekście wykonywanych zadań o zbliżonym charakterze – rewizja programów kształcenia w języku polskim poprzez dodanie kursów pozwalających na kontakt ze specjalistycznym językiem angielskim jako obowiązkowe komponenty kształcenia od początku realizacji programu celem zbudowania nawyku używania języka obcego i literatury obcojęzycznej na studiach jako oczywistości – upowszechnianie efektów zrealizowanych mobilności w ramach Programu Erasmus+ wśród współpracowników jednostki połączone z próbą wdrażania zaobserwowanych rozwiązań na tożsamym/podobnym stanowisku pracy |
|
2.11. Realizacja koncepcji międzynarodowego kampusu |
– pozyskiwanie kompetentnych językowo pracowników administracyjnych poprzez uwzględnienie wymogu znajomości języka angielskiego w publikowanych ofertach pracy – podnoszenie kompetencji językowych zatrudnionych pracowników administracyjnych w celu dostosowania rektoratu, dziekanatów, sekretariatów, domów studenta, biura rachunkowości do udzielania informacji zagranicznym interesariuszom i obsługi studentów i pracowników cudzoziemców w języku angielskim – wyznaczenie konkretnej osoby/osób z podaniem danych kontaktowych na stronie internetowej jednostek wskazanych w punkcie powyżej celem sprawnej komunikacji i obsługi obcokrajowców – systematyczna organizacja szkoleń dla pracowników akademickich i nieakademickich dotyczących internacjonalizacji i komunikacji międzykulturowej w celu kształtowania poczucia równości i wrażliwości kulturowej – zapewnienie standaryzacji dwujęzycznych oznaczeń na zewnątrz i wewnątrz budynków, informacji, regulaminów i innych dokumentów obowiązujących na uczelni (w szczególności na tych wydziałach, gdzie prowadzone są anglojęzyczne programy studiów) – wzrost wielokulturowości środowiskowej – zapewnienie różnorodności krajów pochodzenia studentów obcokrajowców m.in. poprzez realizację mobilności w ramach Programu Erasmus+ z regionami o wysokim potencjale rekrutacyjnym (wśród państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem Erasmus+ – wymiaru europejskiego oraz państw trzecich niestowarzyszonych z Programem na całym świecie) – sformalizowanie działalności organizacji Buddy Mentors zajmującej się pomocą dla krótkoterminowych studentów zagranicznych oraz rozważenie powołania tożsamej organizacji dedykowanej studentom regularnym – organizacja wydarzeń integracyjnych dla studentów zagranicznych z zaangażowaniem studentów lokalnych – stworzenie systemu finansowania kursów języka polskiego dla regularnych studentów zagranicznych w trakcie studiów – stworzenie wewnętrznego systemu nauczania i weryfikacji znajomości języka polskiego jako obcego na UO – zapewnienie studentom aktywności spoza programów mobilnościowych, w tym: udział w szkołach letnich i międzynarodowych organizacjach studenckich, wspieranie współpracy studenckiej poprzez m.in. angażowanie studentów w przygotowanie referatów na międzynarodowe konferencje naukowe krajowe i zagraniczne (w tym studenckie); międzynarodowe projekty badawcze; przygotowanie i publikowanie artykułów naukowych w języku angielskim – zachęcanie i zadbanie o równy dostęp studentów obcokrajowców do reprezentacji w organizacjach studenckich |
ZAKOŃCZENIE
W kontekście obsługi umiędzynarodowienia, w obecnej strukturze UO przyjęto zdecentralizowane podejście do zarządzania internacjonalizacją. Biuro Nauki i Obsługi Projektów oraz Biuro Dydaktyki i Spraw Studenckich bezpośrednio zaangażowane w obsługę projektów (w tym międzynarodowych) oraz obsługę studentów i pracowników (w tym zagranicznych) ulokowane są w obszarach kompetencji Prorektora ds. nauki oraz Prorektora ds. kształcenia i studentów. Prorektorzy nadzorują odpowiednio prace instytutów naukowych UO kierowanych przez Dyrektorów i wydziałów realizujących dydaktykę – kierowanych przez Dziekanów. Z uwagi na szeroko zakrojone działania zdefiniowane powyżej, obejmujące swoim zasięgiem wszystkie wydziały i instytuty UO, jak również większość jednostek ogólnouczelnianych i administracyjnych, zaplanowano docelowo stworzenie planu operacyjnego z wyszczególnieniem konkretnych zadań i przyporządkowaniem jednostek odpowiedzialnych za ich realizację w określonym czasie. Opiniowanie działań zmierzających do umiędzynarodowienia uczelni, a także rekomendowanie decyzji strategicznych i nadzorowanie implementacji tej strategii wymaga koordynacji na poziomie instytucjonalnym. Skłania to do powołania osoby, a w przyszłości być może odrębnej jednostki odpowiedzialnej za monitorowanie postępów realizacji strategii umiędzynarodowienia oraz bieżące konsultacje podejmowanych inicjatyw z odpowiednimi prawnymi przedstawicielami uczelni.
ZAŁĄCZNIKI
Uniwersytet Opolski
ul. Kopernika 11a
45-040 Opole
Rektorat
tel.: 77 541 59 03
Biuro Kanclerza
tel.: 77 541 60 70
NIP: 754-000-71-79
Regon: 000001382
carefully created by Uniwersytet Opolski